Mesleğimiz hiç sevimli değil.
Eğer küçük çocuklara öğretmenlik yapıyorsak, mesleğimizin “çok sevimli” olduğunu ve aslında sizin de tüm günü tutkal ve renklerle geçirmek istediğinizi söylemeyin.
Ben bir evlilik danışmanı değilim.
Ebeveyn-öğretmen konferanslarında, çocuğunuzun gelişim sürecine odaklanmalıyız, eşinizin evde size nasıl yardımcı olmadığına değil.
Biz de testten hoşlanmıyoruz.
Standart testlerden ve “testi öğretmek” zorunda olmaktan bıktığımız zamanlar oluyor.
Teknoloji çocukların davranışlarını değiştiriyor (kötü yönde).
Çocuklar eskiden okul sonrası dışarı çıkıp oyun oynuyorlardı ve kendi problemlerini çözebiliyorlardı. Şimdi bilgisayar ve televizyonla, iletişim becerilerinden yoksun kalıyorlar. Öğretmenine söyleyip yardım almadan, incinmiş duygularını geçiremiyorlar.
Çocuğunuzun nasıl bir görgüye sahip olduğunun farkındayız.
Kaba tarzda bir hareket gördüğümde, bir öğrencinin terbiyesinin, ailesinin yansıması olduğunu hatırlıyorum.
Her çocuk özeldir… Ancak…
Çocuğunuz sizin dünyanızın merkezi olabilir, ancak ben 25 diğer çocukla daha ilgilenmek zorundayım.
Cep telefonları ciddi anlamda dikkat dağıtıcı olabilir.
Okul saatleri boyunca çocuğunuzun telefonundaki mesaj gönderme özelliğini kapatarak lütfen bize yardım edin.
Neden daha fazla kazanamıyoruz?
Bir top ile birkaç saat oynayan insanların gelirleri yıllık 20 milyonu bulabiliyor. Bizler geleceğin liderlerini yetiştiriyoruz ve yıllık gelirimiz 40 bin. Öğretmenlere de profesyonel sporcular gibi davranılsa ne olur?
Birçok faklı şapka takıyoruz.
Her gün anne, baba, psikolog, arkadaş ve danışman rolü üstleniyoruz. Ayrıca yetersizlikler, evdeki sorunlar, akran baskısı, uyuşturucu kullanımı ve zorbalık gibi durumları öğrenmek için gözlem yapıyoruz. İşte bir öğretmen, kavgacılığı bitirmek için dahi çözüm bulmayı öğrenmek durumunda.
Evde konuştuklarınız hakkında fazlaca şey biliyoruz.
Çocuğunuz tüm sırlarınızı sunuyor: : para, din, politika, hatta babanın prostat ameliyatı… Öğretmenlerin dinlediği bu gerçek hayat hikayeleri gerçekten komik.
Bize bir hediye almak mı istiyorsunuz?
Lütfen artık kupa, çerçeve ya da doldurulmuş hayvan almayın. Starbucks veya başka bir kahve dükkanına ait bir hediye kartı yeterli olacaktır. Bir teşekkür notu: daha da iyi.
Tatil günleri için şükürler olsun!
Karlı günleri ve üç günlük hafta sonlarını çocuğunuz kadar biz de seviyoruz.
Bunlar en iyi öğrenciler.
Hatırladığımız öğrenciler, daima en yüksek puanlara sahip olanlar değil; mutlu, saygılı ve iyi kalpli olanlardır.
Hormonal ortaokul öğrencileri için kuralım:
Ellerinizi görebileceğim bir yerde tutun.
Öğretmenliğimin ilk yılında, bir 5. sınıf öğrencisi bana sandalye fırlattı.
Son zamanlarda onu gördüm ve bana üniversiteden mezun olduğunu söyledi. İşte her şeyi katlanılabilir kılan da bu.
Siz kendi işinizi yapın, ben kendi işimi.
Kendi şirketlerinin CEO su olan ebeveynler geliyor ve bana sınıfımı nasıl kontrol etmem gerektiğini söylüyor. Ben hiç bir zaman onların ofisine gitmeyi ve işlerini nasıl yapmaları gerektiğini söylemeyi düşünmedim.
Çocuğunuzdan sadece 10 dakika önce okula gelmiyoruz.
Ve çocuğunuz otobüse bindikten hemen sonra ayrılmıyoruz. Çoğumuz okul öncesi ve sonrası fazladan saatlerce okulda kalıyoruz.
Biz düşman değiliz.
Ebeveyn ve öğretmen gerçekten aynı tarafta.
Çocuklar yalan söyler.
Aslında gerçek basit: çocuklar sıkıntılardan kurtulmak için yalan söyleyecek.
Çocuğunuzu okumaya devam etmesi için teşvik edin.
Bu, yaşı ne olursa olsun sınıfta başarılı olmasının anahtarıdır.
Bu onların ev ödevi, sizin değil.
Çocuklara ev ödevlerinde yardımcı olan ve ev ödevini onlar için yapan ebeveynin farkı söyleyebiliriz (özellikle ertesi gün sınıfta çocuğunuzun hiçbir şeyden haberi olmadığında).
Öğretmenlik aşkla yapılan bir meslektir.
Sadece para için bu mesleğe girdiğini söyleyen hiçbir öğretmen yoktur. Bu, bir öğretmenin “Ne yapıyorsun?” sorusuna en dahiyane cevabıdır.
Ev ödevlerini kontrol edin.
Çocuğunuzun ödevini yaptığı, doğru yaptığı anlamına gelmez. Kontrol etmelisiniz. Her akşam.
Biz de yoruluyoruz.
Öğretmek, çoğumuz için eskiden olduğu kadar eğlenceli değil. Kaba öğrenciler ve tartışmacı ebeveynler bizi yoruyor.
Çocuğunuzla konuşun.
Ebeveynler çocuklarına pahalı gereksiz ıvır zıvırlar ve etiketler veriyor ancak çocukların gerçekten istediği şey onlarla konuşmanız. Çocuklar, onlarla ve hayatlarıyla ilgilenildiğini bilmek ister.
Kendi cebimizden para harcıyoruz.
Bir öğretmen okul malzemeleri ve ayakkabı gibi öğrencilerin ihtiyacı olan şeyleri sık sık alır.
Helikopter ebeveyn olmayın.
Destekleyici ve ilgili bir ebeveyn olma çok önemlidir. Ancak bazıları ipin ucunu kaçırıp “helikopter ebeveyn” olma yolunda ilerler -çok fazla çocuklarının etrafında pervane olurlar.
Yaz her zaman piknik anlamına gelmez.
Yaz tatiline girmek harika, ancak çoğumuz yaz okulu için öğretmenlik yapmak, özel ders vermek gibi sonu gelmez ekstra işler yapmak zorundayız.
Akademik yaşam her şey değil.
Başarı sadece hafıza kartlarını ezberleyerek ya da onları çok iyi bir okula hazırlayarak elde edilmez. Duyarlı aileler her çocuk için bir okul olduğunu ve gerçekten başarılı olmanın sorumluluk ile iyi vatandaşlık anlamına geldiğini bilir.
Bugünün ev ödevi bahaneleri bunlar.
Artık kimse “köpek ev ödevimi yedi” demiyor. Ancak “mutfak masasında unuttum” gibi bahaneleri çok fazla duyuyoruz. Ve sonra annem ödevin yedeği için bir not gönderecek.
Bizi kötü insan yapmayın.
Bizden kirli işler yapmamızı istemeyin. Kuralları hiçe saymak için bize baskı yapmak yerine, çocuklarınızın hareketlerini kabullenmelerini sağlamanızı umuyoruz.
Çocuklarınızın hata yapmasına izin verin.
Sizin için iyi olduğunu biliyoruz, ancak çocuğunuz için her şeyi yapmayı bırakın ve hata yapmalarına izin verin. Başka türlü nasıl öğrenecekler? Çocukların her seferinde ailelerinin kendilerini kurtaracaklarını düşünmeleri, onları başarılı olmak için motive etmez.
İyi çocuklar fark yaratır.
Bazen vazgeçmek istediğim günler oluyor. Ancak sonrasında bir çocuğun gülümsemesi her şeyi değiştiriyor.
Çeviri: Lale Arslan
Kaynak: rd.com/advice/parenting/slideshow-13-things-your-childs-teacher-wont-tell-you/
